وزوز گوش یا تینیتوس چیست؟

وزوز گوش به انگلیسی Tinnitus یا تینیتوس یکی از انواع بیماری های گوش  به معنی شنیدن صدا یا زنگ زدن گوش است. این مشکل بسیار شایع است و از هر ۵ فرد ۱ نفر این اختلال را تجربه کرده است. وزوز خود یک بیماری نیست؛ بلکه نشانه‌ای از یک اختلال مزمن، مانند از دست دادن شنوایی مرتبط با سن، آسیب شنوایی یا اختلال در سیستم گردش خون است.

اگرچه این امر ناخوشایند است، اما معمولا نشانه مشکل مهمی نیست. ممکن است با افزایش سن این مشکل بدتر شود. برای بسیاری از افراد، این امر با درمان بهبود می‌یابد. درمان علت زمینه‌ای مشخص شده گاهی اوقات کمک می‌کند. سایر روش‌های درمان باعث کاهش صدای زنگ یا کاهش توجه به صدای ایجاد شده می‌شوند.

علائم وزوز گوش (وزوز گوش نشانه چیست؟)

پیچیدن صدا در گوش و سر و گزگز گوش نشانه چیست؟ وزوز گوش شامل شنیدن صداهای آزاردهنده‌ای است که وجود خارجی ندارند. علائم آن عبارتند از:

• زنگ زدن و علایم گوش درد 
• صدای خرخر و غرش
• صدای باد در گوش و هیس هیس
• کلیک کردن

این صداهای خیالی ممکن است از یک غرش ریز و کم به یک صدای بلند تغییر کند. ممکن است در یک یا هر دو گوش وجود داشته باشد و حتی در فواصل منظم، قطع و وصل شود یا به طور دائمی وجود داشته باشد. در بعضی موارد صدا به قدری بلند است که می تواند در تمرکز کردن یا شنیدن صداهای واقعی تداخل ایجاد کند.

۱. شنیدن صدا در گوش هنگام خواب

علائم وزوز ضربان دار ممکن است در شب در حالی که در رختخواب دراز کشیده‌اید بیشتر قابل توجه باشد، زیرا صداهای خارجی کمتری برای پوشاندن ضربان یا صدای درون گوش وجود دارد. ضربان یا صدا ممکن است موقتی یا ثابت باشد.

۲. وزوز گوش و سرگیجه و سردرد علائم چیست؟

سرگیجه و صدای زنگ در گوش که در فعالیت‌های روزانه شما اختلال ایجاد می‌کند می‌تواند کار کردن، آرامش و حتی خوابیدن را سخت کند. درد و فشار در سر یا سینوس‌ها می‌تواند علت ایجاد آن باشد.

۳. وزوز گوش بعد از کرونا

یکی از علائم کرونا در برخی افراد سوت کشیدن گوش است. طبق تحقیقات انجام‌شده حدود ۱۵% از افرادی که به کرونا مبتلا شده‌اند، عارضه صدا در گوش را گزارش کرده‌اند. البته احتمالا آمار بیشتر از این تعداد است. ویروس کرونا تاثیر بسیار شدیدی روی دستگاه تنفسی دارد. ویروس بر قسمت فوقانی تنفسی فشار زیادی وارد کرده و درنتیجه به گوش هم فشار وارد می‌شود.

۴. وزوز گوش بعد از شستشو و ساکشن

شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد وزوز گوش به عنوان یک اثر نامطلوب میکروساکشن یا سرنگ گذاشتن در گوش رخ دهد. سر و صدای میکروساکشن ممکن است وزوز گوش قبلی را تشدید کند یا باعث ایجاد وزوز گوش جدید شود.

۵. وزوز گوش بعد از عفونت

هنگامی که عفونت از بین می‌رود، معمولا وزوز گوش نیز محو می‌شود. با این حال، عفونت‌های مکرر گوش یا عفونت‌هایی که مایع گوش میانی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهند، می‌توانند منجر به کاهش شنوایی پایدار و وزوز مداوم شوند.

۶. وزوز گوش و حالت تهوع

وزوز ابتدا فقط در یک گوش شروع می‌شودو به سرعت بهبود نمی‌یابد. علائمی مانند حالت تهوع، استفراغ، سردرد و سرگیجه ممکن است نشان دهنده اتفاق جدی‌تری باشند.

۷. وزوز گوش و فشار خون بالا و غلظت خون

فشار خون بالا و غلظت خون می‌تواند باعث سوت کشیدن گوش شود زیرا جریان خون را در سیاهرگ‌ها و شریان‌های اطراف سر، سینوس‌ها و گوش‌ها افزایش می‌دهد. از آنجایی که خون با نیروی بیشتری از طریق رگ‌ها و شریان‌های عبور می‌کند، درنتیجه صدای ضربانقلب را در گوش منعکس می‌کند.

۸. کم خونی و وزوز گوش (وزوز گوش و تپش قلب)

کمبود آهن نیز باعث می‌شود شریان‌ها برای رساندن خون بیشتر، پمپاژ بیشتری داشته باشند. این تغییرات در جریان خون توسط گوش‌ها شنیده می‌شود. افراد مبتلا به کم خونی می‌توانند نبض یا ضربان قلب خود را در گوش خود بشنوند.

۹. وزوز گوش در اثر پارگی پرده گوش

سوت زدن گوش همچنین می‌تواند ناشی از سوراخ شدن پرده گوش باشد. قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، تغییر فشار ناشی از پرواز یا غواصی و عفونت‌ها همگی از نشانه‌ها و دلایل شایع سوراخ شدن پرده گوش هستند.

۱۰. استرس و وزوز گوش (سمعک برای وزوز گوش)

استرس یکی از موارد بسیار شایعی است که در بیشتر موارد به عنوان علت اصلی وزوز گوش نسبت داده می‌شود. در بیشتر موارد، وزوز ناشی از استرس به محض اینکه از آن خودداری کنید، خود به خود ناپدید می‌شود، اما در برخی موارد، می‌تواند مزمن شود.

۱۱. وزوز گوش و سرطان

برخی از سرطان‌ها و روش‌های درمان‌های آن ممکن است باعث کاهش شنوایی یا شنیدن صدای زنگ در گوش شوند. کاهش شنوایی ناشی از سرطان می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و ممکن است در هردو گوش یا جداگانه اتفاق بیفتد.

۱۲. آلرژی و وزوز گوش

بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک به طور قابل توجهی بیشتر از دیگران در معرض اختلال عملکرد شیپور استاش (ETD) هستند. اختلال عملکرد شیپور استاش می‌تواند منجر به علائمی مانند ویز ویز گوش شود و عفونت‌های سینوسی را افزایش دهد.

۷. وزوز گوش و فشار خون بالا و غلظت خون

فشار خون بالا و غلظت خون می‌تواند باعث سوت کشیدن گوش شود زیرا جریان خون را در سیاهرگ‌ها و شریان‌های اطراف سر، سینوس‌ها و گوش‌ها افزایش می‌دهد. از آنجایی که خون با نیروی بیشتری از طریق رگ‌ها و شریان‌های عبور می‌کند، درنتیجه صدای ضربانقلب را در گوش منعکس می‌کند.

۸. کم خونی و وزوز گوش (وزوز گوش و تپش قلب)

کمبود آهن نیز باعث می‌شود شریان‌ها برای رساندن خون بیشتر، پمپاژ بیشتری داشته باشند. این تغییرات در جریان خون توسط گوش‌ها شنیده می‌شود. افراد مبتلا به کم خونی می‌توانند نبض یا ضربان قلب خود را در گوش خود بشنوند.

۹. وزوز گوش در اثر پارگی پرده گوش

سوت زدن گوش همچنین می‌تواند ناشی از سوراخ شدن پرده گوش باشد. قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، تغییر فشار ناشی از پرواز یا غواصی و عفونت‌ها همگی از نشانه‌ها و دلایل شایع سوراخ شدن پرده گوش هستند.

۱۰. استرس و وزوز گوش (سمعک برای وزوز گوش)

استرس یکی از موارد بسیار شایعی است که در بیشتر موارد به عنوان علت اصلی وزوز گوش نسبت داده می‌شود. در بیشتر موارد، وزوز ناشی از استرس به محض اینکه از آن خودداری کنید، خود به خود ناپدید می‌شود، اما در برخی موارد، می‌تواند مزمن شود.

۱۱. وزوز گوش و سرطان

برخی از سرطان‌ها و روش‌های درمان‌های آن ممکن است باعث کاهش شنوایی یا شنیدن صدای زنگ در گوش شوند. کاهش شنوایی ناشی از سرطان می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و ممکن است در هردو گوش یا جداگانه اتفاق بیفتد.

۱۲. آلرژی و وزوز گوش

بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک به طور قابل توجهی بیشتر از دیگران در معرض اختلال عملکرد شیپور استاش (ETD) هستند. اختلال عملکرد شیپور استاش می‌تواند منجر به علائمی مانند ویز ویز گوش شود و عفونت‌های سینوسی را افزایش دهد.

دلایل وزوز گوش یا علت وزوز گوش چیست؟

دلایل زیادی باعث بدتر شدن صدا در گوش یا تینیتوس می‌شود. در بسیاری از موارد، علت صدای باد در گوش هرگز پیدا نشده است.یکی از دلایل شایع صدا در گوش و علت صدای زنگ در گوش آسیب سلول‌های گوش داخلی است. در این‌صورت فشار امواج صوتی باعث حرکت موهای کوچک و ظریف گوش داخلی و انتشار سیگنال الکتریکی از سلول‌های گوش به مغز می‌شود و مغز این سیگنال‌ها را به صدا تبدیل می‌کند.

اگر موهای گوش داخلی خم و یا شکسته شوند، سیگنال‌های الکتریکی تصادفی به مغز فرستاده می‌شود و موجب وزوز و زنگ زدن گوش می‌شود.سایر علل آن عبارتند از دیگر مشکلات گوش، بیماری‌های مزمن و آسیب یا شرایطی که بر روی اعصاب گوش و یا مرکز شنوایی در مغز تأثیر می‌گذارد.

۱. علل شایع وزوز گوش (علت صدا دادن گوش راست و چپ و علت زنگ زدن گوش)

هر فردی می‌تواند این مشکل را تجربه کند، اما عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهند:

• کاهش شنوایی مرتبط با افزایش سن: برای بسیاری از افراد، علت کم شدن شنوایی کاهش عملکرد فیبرهای عصبی، شنوایی با افزایش سن است و معمولا در حدود ۶۰ سالگی شروع می‌شود. از دست دادن شنوایی می‌تواند موجب مشکل شود که به این نوع کاهش شنوایی پیرگوشی می‌گویند.

• وزوز گوش در اثر صدای بلند و ضعیف شدن عصب گوش و وزوز: وزوز گوش به مدت طولانی ناشی از تجهیزات سنگین، اره‌های برقی و سلاح‌های گرم علت اصلی افت شنوایی مرتبط با سر و صدا هستند. دستگاه‌های قابل حمل ، مانند دستگاه‌های پخش موسیقی یا تبلت‌ها، در صورتی که به صورت طولانی مدت و با صدای بلند آهنگ پخش کنند، می‌توانند موجب از دست رفتن شنوایی شوند.

• انسداد ناشی از مواد مترشحه‌ گوش (موم گوش): موم مترشحه از گوش باعث محافظت از کانال گوش با به دام انداختن گرد و غبار و کاهش رشد باکتری‌ها می‌شود. هنگامی که حجم زیادی از موم‌ها تجمع یابند، به راحتی نمی‌توان آن‌ها را پاک کرد و باعث کاهش شنوایی یا تحریک پرده گوش می‌شود که نهایتا می‌تواند منجر به آن شود.

• تغییرات استخوان گوش و علت وزوز گوش در جوانان و کودکان: اتواسکلروز یا رشد غیرطبیعی و تدریجی استخوان رکابی در گوش میانی که یک بیماری ارثی است و در افراد یک خانواده بیشتر دیده می‌شود، باعث کاهش شنوایی و این مشکل می‌شود.

۲. علل کمتر شایع وزوز گوش

عوامل زیر از سایر علل ایجاد صدای نویز در گوش هستند:

• بیماری مینیر گوش : اختلال گوش داخلی است که فشار غیرطبیعی مایع درون گوش موجب بیماری مینیر می‌شود.

• اختلالات مفصل گیجگاهی فکی: مشکلات مفصل گیجگاهی فکی (مفصلی که در دو طرف سر در جلوی گوش، محل اتصال فک پایین با جمجمه قرار دارد) می‌تواند باعث آن شود.

• آسیب‌های سر یا گردن: ضربه و آسیب به سر و گردن می‌تواند بر گوش داخلی، اعصاب گوش یا عملکرد مغز مرتبط با شنوایی تأثیر بگذارد. به طور کلی مشخصه چنین آسیب‌هایی وزوز گوش یک طرفه است.

• نوروم آکوستیک (تومور عصب شنوایی): توموری خوش‌خیم ایجاد شده بر روی عصب جمجمه‌ای یا عصب کرانیال که از مغز به گوش داخلی می‌رسد و باعث حفظ تعادل و شنوایی می‌شود. همچنین شوانوم وستیبولار (تومور دهلیزی سلول‌های شوان) نامیده می‌شود. این حالت عموما باعث ایجاد وزوز فقط در یک گوش می‌شود.

• اختلالات عروق خونی مرتبط با وزوز گوش: در موارد نادر، ناشی از اختلالات عروق خونی است. این نوع را وزوز گوش ضربانی می‌نامند.علل آن عبارتند از:

• آترواسکلروز: با افزایش سن و افزایش کلسترول و سایر رسوبات، عروق خونی اصلی نزدیک گوش میانی و درونی، انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهند (کاهش قدرت انقباض و انبساط در برابر خون ارسالی با هر ضربان قلب) که باعث می‌شود جریان خون فشارنده شود و شدت آن نیز بیشتر شود و گوش این ضربات را راحت تر تشخیص می‌دهد. این نوع اختلال در هر دو گوش شنیده‌می‌شود.

• تومورهای سر و گردن: تومورهایی که روی عروق خونی در سر یا گردن فشار می‌آورند، می‌توانند موجب این مشکل و سایرعلائم شوند.

• فشار خون بالا: فشار خون بالا و عوامل افزایش فشار خون، مانند استرس، الکل و کافئین باعث افزایش آن می‌شوند.

درد بعد ازعمل بینی 

بعد از عمل جراحی بینی معمولا مقدار کمی درد وجود خواهد داشت که طبیعی است. با این حال فرد ممکن است از ورم ایجاد شده و گرفتگی بینی ( به خصوص در هنگام استراحت و شب هنگام که به پشت خوابیده) بیشتر رنج ببرد که گاها پزشک برای بیمار به منظور کاهش درد مسکن تجویز می نماید اما غالبا برخی از پزشکان لزومی به مصرف مسکن نمیبینند. توجه به این نکته بسیار مهم است که بیمار باید آگاه باشد که برای کنترل درد خود نباید از آسپیرین یا داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن، ادویل و نوپرین مصرف کند چرا که این داروها با رقیق کردن خون، می توانند باعث افزایش خون ریزی شوند.

تب بعد از عمل بینی

پس از عمل رینوپلاستی افزایش درجه حرارت بدن تا ۵/۳۷ درجه طبیعی است که این افزایش دما به علت از دست دادن آب طبیعی بدن رخ می دهد. اما اگر تب بالای ۳۷.۵ درجه ادامه داشت، باید به پزشک مربوطه مراجعه کنید.

شستشوی بینی پس از جراحی رینوپلاستی 

یکی از مراقبت های بعد از عمل بینی ، طریقه صحیح شست و شوی بینی است. بعد از عمل و بازگشت از بیمارستان در صورت نیاز می توانید قسمت بیرونی بینی را به آرامی با پنبه و یا گوش پاک کن آغشته به هیدروژن پراکسید (آب اکسیژنه) تمیز نمایید.

بعد از برداشتن پانسمان باید بینی هر روز دو مرتبه تمیز شود تا چربی ترشح شده توسط غدد پوستی پاک شود. در صورت تمیز نکردن چربی پوست بینی باعث می شود که بینی مدت زمان بیشتری متورم باشد. ولی باید توجه داشته باشید که تمیز کردن بینی باید به آرامی انجام شود و حین تمیز کردن بینی نباید به آن فشار بیاورید و موجب تغییر حالت آن شوید.

گاهی به دلیل وجود خون و مخاط بینی مسدود شده، به طوری که ممکن است فرد بیمار مجبور به نفس کشیدن از طریق دهان شود. در این حالت استفاده از اسپری سالین و سرم شور برای حفظ رطوبت پیشنهاد می شود.

در واقع اسپری سالین یک محفظه پلاستیکی است که جریان کم فشار آب را از طریق یک سوراخ بینی به داخل آن می‌فرستد و از سوراخ دیگر بینی خارج خواهد شد. دکتر جراح بینی اسپری سالین را یک هفته پس از عمل تجویز میکند و استفاده از آن را تا زمان بهبودی توصیه می کند.

می‌توان یک هفته پس از جراحی، بینی خود را از طریق محلول آب نمک به منظور حفظ نظافت آبکشی کنید.

چسب زدن بینی بعد از عمل

یکی از مهمترین مراقبت های بعد از عمل بینی که در نتیجه عمل بسیار تأثیرگذار می باشد، استفاده از چسپ بینی  است. پس از عمل از چسب به منظور کاهش تورم و شکل دهی بینی استفاده می شود. ۲ هفته اول بعد از عمل، استفاده از چسب به شکل دهی بینی و کاهش تورم آن کمک می کند و پس ازآن فقط باعث کاهش تورم بینی می شود.

مدت زمان چسب زدن به نوع پوست بیمار بستگی دارد که از حدود ۲ هفته تا ۲ ماه متغییر است. افرادی که پوستی نازک و شفاف دارند دو هفته و افرادی که پوستی ضخیم دارند بهتر است حداقل ۲ ماه از چسب استفاده کنند. استفاده از چسب در افراد با پوست ضخیم حتی به مدت زمان ۶ ماه نیز امکان پذیر می باشد و هیچون گونه عارضه ای ندارد.

زمان تعویض چسب

معمولا چسب روی بینی هر چند روز الی یک هفته یک بار تعویض می گردد. برای تعویض چسب ابتدا باید پوست ناحیه بینی با آب ولرم و صابون شسته شده تا چربی اضافی روی پوست گرفته شده و پس از خشک شدن پوست از چسب استفاده کنید.

 برداشتن چسب

هنگام برداشتن چسب باید از هر دو دست جهت برداشتن آن استفاده کنید، به نحوی که با یک دست پوست بینی را نگه داشته و با دست دیگر چسب را از روی بینی به آرامی بردارید. در صورتی که پوست بینی به هنگام برداشتن چسب کشیده شود به مرور زمان سبب ایجاد بافت اضافه در زیر پوست می شود.

روند بهبودی کامل پس از عمل بینی

پس از برداشتن پانسمان، بینی شما در نگاه اول بزرگ تر به نظر می رسد و حتی ممکن است نک آن کمی به سمت بالا منحرف شده باشد. در افرادی که پوست ضخیم و چربی دارند زمان بیشتری طول می کشد تا تورم بینی کاهش یابد.

لب بالایی نیز ممکن است برای مدتی سفت شود و نوک بینی نیزگاهی بی حس شود که این حالت ناشی از تورم بینی و لب بالایی است. اما در نهایت با رعایت مراقبت های بعد از عمل بینی همه این حالت ها برطرف می شود و جایی برای نگرانی وجود ندارد. به طور کلی بیش از یک سال طول می کشد تا فرم نهایی بینی مشخص شود وپس از آن می توانید از نتیجه ی نهایی عمل جراحی بینی خود لذت ببرید.

بهترین سن جراحی زیبایی بینی چه سنی است؟

زیبایی و تلاش برای رسیدن به آن خواسته ایست که سن و سال نمی شناسد، البته که نوجوانان و جوانان بیشتر از سایر سنین به زیبایی ظاهر خود توجه می کنند. تعریف زیبایی برای افراد گوناگون متفاوت است و برخی بیشتر بر اندام خود، برخی بر زیبایی صورت و برخی دیگر بر روی لطافت و صافی پوست خود تمرکز می کنند. عمل بینی چند سالیست که به یکی از پرطرفدارترین جراحی های زیبایی تبدیل شده است و سالانه افراد زیادی اقدام به جراحی زیبایی بینی خود می کنند؛ ولی نکته ای که در اینجا مطرح می شود این است که موثرترین و بهترین سن عمل بینی چه زمانی است؟!

در بین نوجوانان و جوانان عمل بینی به دلیل پیشرفت تکنولوژی و ارائه روش های جدید پزشکی بسیار مورد استقبال قرار گرفته است؛ شاید از سویی دیگر نیز بتوان شبکه های اجتماعی را در زیبایی طلبی و تقاضای روز افزون جراحی پلاستیک زیبایی و به خصوص عمل بینی بی تاثیر ندانست. به هر روی دلیل این تقاضاهای مکرر هرچه که باشد، اعم از زیبایی بینی و یا رفع مشکلات تنفسی، لازم است در زمان مناسب که بدن بهترین پاسخ را به عمل جراحی می دهد انجام شود.

بهترین سن عمل بینی

 با اینکه نمی توان به طور دقیق سن جراحی بینی را تعیین کرد ولی به طور کلی می توان بازه سنی 18 تا 40 سال را بهترین سن عمل بینی دانست. در این زمان بلوغ جسمی به طور کامل انجام شده است و نیز پوست حالت کشسانی و ارتجاعی مناسبی دارد. این خاصیت ارتجاعی پوست سبب می شود که تغییرات بینی با سرعت بهتری انجام شده و نیز ریسک عوارض جراحی را به حداقل می رساند.
علاوه بر مسئله بلوغ جسمی، رسیدن فرد به بلوغ احساسی و عقلی نیز بسیار اهمیت دارد. در سنین پایین و در دوران نوجوانی اکثر افراد در سن رشد بوده و صورت و ظاهر آن ها بسیار تحت تاثیر این تغییرات رشدی قرار می گیرد. بنابراین بسیاری از نوجوانان به دلایل هیجانی و احساسی و یا با تاثیر از گفته دوستانشان تصمیم به انجام عمل زیبایی بینی می گیرند؛ در صورتی که انجام این عمل دیگر برگشت پذیر نخواهد بود و لازم است که فرد به بلوغ کامل احساسی و عقلانی رسیده باشد تا به دور از هیجانات تصمیم به انجام یا عدم انجام عمل زیبایی بینی بگیرد.

عمل بینی زیر 18 سال

در سنین نوجوانی و به اصلاح دوران بلوغ نوجوانان معمولا احساس می کنند که بینیشان بزرگتر شده و در نتیجه تمایل به عمل بینی دارند؛ اگر این نوجوان ذاتا بینی گوشتی داشته باشد این بزرگی بیش از پیش برای او آزاردهنده خواهد بود. معمولا در دوران بلوغ تمامی اندام ها در حال رشد بوده و بینی نیز از این مسئله مستثنی نیست و در نتیجه در حال رشد و بزرگتر شدن است؛ ولی از آنجا که رشد تمامی اعضای صورت ممکن است همزمان با هم نباشد معمولا در سن بلوغ نوجوانان احساس می کنند که بینی آن ها بیش از اندازه بزرگ شده است. این احساس با توجه به افزایش هیجانات و حساسیت های دوران نوجوانی نسبت به زیبابیی صورت و الخصوص زیبایی بینی  دو چندان خواهد شد و در نهایت منجر به پافشاری نوجوانان بر انجام جراحی زیبایی بینی می شود.

اینکه تاکید می شود که عمل بینی در سن18 به بالا انجام شود، به این معنی نیست که پس از 18 سالگی بینی کوچک تر می شود! بلکه به دلیل رشد سایر اعضای صورت و درنتیجه هماهنگی بیشتر بینی با سیار اعضا، بینی اصطلاحا جا افتاده تر می شود و در نتیجه فرد احساس بهتری نسبت به صورت و بینی خود خواهد داشت. با اینحال اگر پس از 18 سالگی نیز چه بینی گوشتی داشته باشد چه بینی استخوانی ، و همچنان از ظاهر بینی خود احساس ناراجتی می کنید می توانید به انجام عمل بینی اقدام نمایید.

شاید برای شما نیز این سوال مطرح شود که زمان دقیق اتمام رشد چقدر است؟!

به طور کلی می توان اعلام کرد که در دختران معمولا رشد جسمی تا حدود سن 15 – 16 سالگی به اتمام می رسد. در پسران نیز این سن کمی بیشتر و در حدود 17-18 سالگی خواهد بود. با این حال سن رشد صرف نظر از جنسیت، می تواند با توجه به ژنتیک از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

رفع مشکلات تنفسی در سنین زیر 18 سال

گاهی ممکن است به دلیل انحراف بینی، علل مادرزادی و یا حادثه و تصادفی فرزند شما دچار مشکلات تنفسی شود و نتواند به راحتی از بینی خود نفس بکشد؛ در این شرایط می توان جراحی انحراف بینی  را انجام داد و در صورت نیاز به عمل زیبایی آن را به سن مناسب عمل بینی پس از اتمام سن رشد و بلوغ موکول کرد.

خطر (ریسک) عمل بینی زیر 18 سال

در دوران نوجوانی و جوانی به دلیل استحکام و شل نبودن پوست قطعا مسئله جوش خوردن استخوان، برطرف شدن تورم و کبودی، باقی ماندن جای زخم و بخیه ها چندان نگرانی ایجاد نمی کند؛ ولی از طرف دیگر از آنجا که هنوز رشد به طور کامل انجام نشده است و استخوان ها و بافت های بدن در حال رشد هستند، احتمال برگشت فرم بینی و درنتیجه بی تاثیر بودن عمل بینی بالا تر است.

عمل بینی در سن بالا (عمل بینی در میانسالی)

آیا شما نیز تصور می کنید که 18 سالگی به معنی بلوغ کامل جسمی بوده و دیگر همه اندام ها شکل نهایی خود را پیدا کرده اند؟!

مسلما خیر! سن 18 ساگی عموما پایان رشد استخوان های بدن خواهد بود ولی بافت های دیگری نیز در بدن وجود دارد که همچنان با افزایش سن رشد خواهد داشت؛ بینی که از استخوان، بافت نرم پوست و غضروف تشکیل شده است جزء همین اندام ها به حساب می آید. این تغییرات در ظاهر اندامی مانند بینی تا اتمام دوران جوانی (حدود 40 سالگی) چندان قابل لمس نخواهد بود. این تغییر شکل ظاهر بینی بستگی زیادی به نوع بینی شما دارد. اگر بینی شما گوشتی باشد این تغییرات بیشتر به چشم می خورد. با افزایش سن، غضروف بینی ضعیف تر شده و سبب افتادگی نوک بینی می شود و همچنین غدد موجود در پوست بزرگتر شده و درنتیجه بینی بزرگتر دیده می شود. این تغییرات در کستانی که بینی استخوانی دارند کمتر احساس خواهد شد.

باتوجه به تمامی مواردی که ذکر شد، می توان نتیجه گرفت که خود افزایش سن می تواند تاثیر مستقیمی بر افزایش میزان تقاضا برای انجام عمل بینی در سنین بالا داشته باشد. شاید همین افراد در دوران جوانی خود احساس رضایت کامل از صورت و فرم بینی خود داشتند ولی با بالاتر رفتن سنشان بینی خود را بزرگتر دیده و نیاز به جراحی زیبایی پلاستیک را بیشتر احساس کردند.

به طور معمول عمل زیبایی بینی در سنین میانسالی با اهداف زیر انجام می گیرد:

• کوچک تر کردن غضروف نوک بینی
• بالاتر بردن نوک بینی
• کاهش عرض سوراخ های بینی
• برداشتن قوز ایجاد شده در پل بینی

در سنین بالاتر، به دلیل ریسک بیشتر در ابتلا به بیماری های مختلف، لازم است در ابتدا سلامت شما از چند جهت بررسی شود تا شما بتوانید با خیالی آسوده عمل بینی را انجام دهید؛ از جمله بیماری هایی که اهمیت ویژه ای در زمینه انجام عمل بینی دارند عبارتند از:

• دیابت
• مشکلات ریوی
• بیماری های مربوط به انعقاد خون
• بیماری های قلبی

عوارض عمل بینی در سنین بالا

با توجه به نکاتی که تا به الان گفته شد، می توان نتیجه گرفت که نمی توان سن دقیقی را برای عمل بینی تعیین نمود ولی با این حال ایده آل ترین و بهترین سن عمل بینی همان دوران جوانی و محدود سنی 18 تا 40 سال است. اگر مایل به انجام جراحی بینی در سن بالاتر از 40 سال هستید خوب است که موراد زیر را در نظر داشته باشید:

• با افزایش سن بهبود تورم و کبودی، از بین رفتن جای زخم و بخیه ها کمی کندتر انجام می شود.
• خطر و ریسک بیهوشی افزایش می یابد.
• واکنش بدن به داروها ممکن است کمی متفاوت تر و با توجه به بیماری های زمینه ای محدودکننده باشد.

معاینه گوش در چه مواردی انجام می شود؟

اولین اقدام برای تشخیص مشکلات شنوایی و بیماری هایی گوش، معاینه گوش توسط دستگاه های مخصوص است که در آن پزشک با بررسی ساختارهای گوش به علت مشکل شما پی خواهد برد.

پزشک درصورت وجود موارد زیر، معاینه گوش را انجام می‌دهد:

گوش درد

عفونت گوش 

کم شنوایی 

زنگ زدن گوش (وز وز گوش)

وارد شدن آسیب جدی به سر

پارگی پرده گوش 

مشاهده هرگونه علائم مرتبط با گوش

انواع معاینات گوش برای بررسی سلامت شنوایی و گوش

معاینات یا آزمون های مختلفی برای تشخیص قدرت شنوایی و مشکلات گوش وجود دارد که معمولاً توسط پزشک انجام میگیرند:

معاینه فیزیکی با اتوسکوپ

یکی از ابزار های پرکاربرد در زمینه معاینات گوش ، دستگاهی به نام ” اتوسکوپ” می باشد که نقش مهمی در تشخیص بیماری های مربوطه ایفا می کند

اولین مرحله ی هر معاینه ی گوش اتوسکوپی ست که در آن به وسیله ی اتوسکوپ می توان مجرای گوش، کانال گوش، پرده صماخ و در بسیاری موارد بیماری های گوش خارجی یا میانی مثل پارگی پرده گوش، عفونت گوش، التهاب گوش، استئوما و… را تشخیص داد.

معاینه غربالگری عمومی

در این نوع معاینه پزشک از شما تست نجوا میگیرد و برای این انجام این معاینه از شما میخواهد که یک گوشتان را بگیرید و سپس با شما با شدت های مختلف صوتی صحبت می کند تا به قدرت شنوایی شما پی ببرد.

معاینه با نرم افزار یا اپلیکیشن

هم اکنون اپلیکیشن های مختلفی به منظور تشخیص قدرت شنوایی وجود دارد. این نرم افزار ابتدا باید توسط یک فرد سالم کالیبره شود که کمی زمانبر است و سپس فرد با زدن دکمه های می شنوم، نمی شنوم و تا حدی می شنوم قدرت شنوایی اش را می سنجد و در نهایت نتیجه آن نمایش داده می شود.

معاینات دیاپازونی (تونینگ فورک):

ابزارهای فلزی دو شاخه ای هستند که در زمانی که به آنها ضربه وارد شود صدا می دهند. تست های ساده رینه و وبر با این ابزار می تواند به پزشک در تشخیص افت شنوایی کمک کند. این کار به خصوص در زمان آسیب دیدگی گوش شما به کار می رود.

معاینه ادیومتری:

این تست جزء تست های دقیق بوده و توسط شنوایی سنج انجام می شود. در این حالت شما یک گوشی روی گوش خود قرار می دهید و صداهایی با شدت های مختلف و در فرکانس های مختلف به هر یک از گوش های شما فرستاده می شود. هر تون یا فرکانس صدا در شدت های مختلف پخش می شود تا آرام ترین صدای قابل شنیدن توسط شما مشخص شود. این کار از طریق فشار دادن یک دکمه از سمت شما انجام می شود.

معاینه گوش خارجی چگونه انجام می شود؟

برای معاینه کانال گوش خارجی و پرده صماخ از دستگاه هایی به نام اتوسکوپ استفاده می شود بدین صورت که پزشک اتوسکوپ را در یک دست نگه می دارد و با دست دیگر لاله گوش بیمار را به عقب و بالا و کمی به طرف بیرون می کشد.

این کار سبب راست شدن کانال گوش در بزرگسالان می شود و به پزشک اجازه می دهد تا پرده صماخ را رویت کند. اسپکولوم به آرامی و آهستگی در داخل کانال گوش قرار داده می شود معاینه کننده چشم خود را به عدسی اتوسکوپ نزدیک می کند و کانال گوش و پرده صماخ را مشاهده می نماید

انواع اتوسکوپ با توجه به منبع تغذیه، اندازه و قابلیت‌های آن در بازار وجود دارد. پزشک بسته به نیاز و بودجه‌ی خود می‌تواند آن را از شرکت‌های معتبر خریداری نماید.

اتوسکوپ باتری دار و الکتریکی

مدل باتری دار اتوسکوپ قابل حمل بوده و قابل شارژ است. این مدل نسبت به مدل الکتریکی بیشتر طرفدار دارد. چرا که مدل الکتریکی ثابت بوده و وابسته به منبع الکتریسیته است.

اتوسکوپ جیبی

یکی دیگر از انواع اتوسکوپ ها را می‌توان به اتوسکوپ جیبی اشاره کرد که این مدل‌ها نسبت به تمامی اتوسکوپ های دیگر سایز کوچک و وزن کمی دارد. تاجایی‌که، می‌توان به‌راحتی در جیب کت قرار داد و آن را حمل کرد.

اما این نوع دستگاه، ایرادی که دارد این است که دیگر قابل ارتقا نیست و نمی‌توان لنز، آینه‌های طبی و دیگر اجزا آن را تعویض کرد. عملا پس از ایجاد یک مشکل کوچک، غیرقابل استفاده می‌شوند.

اتوسکوپ قابل جداسازی

از دیگر انواع اتوسکوپ که پزشکان بسیار از آن استفاده می‌کنند؛ مدلی است که می‌توان به راحتی دریچه عدسی آن را جدا کرد. با داشتن این قابلیت می‌توان از آن علاوه‌بر بررسی پرده گوش، کانال‌ها و مجرای گوش، برای خارج کردن ترشحات گوش هم از آن استفاده کرد.

در واقع پزشک بعد از عدم مشاهده پرده گوش، تصمیم به خارج کردن چرک و ترشحات گوش می‌گیرد که هر دو کار به وسیله روش اتوسکوپی انجام می‌شود.